Cra­ni­o­sa­craal the­ra­pie

“Cra­nio heelt, je lichaam weet hoe”

Bij wel­ke aan­doe­nin­gen kan cra­nio toe­ge­past wor­den?

 

  • Burn out

  • Chro­ni­sche pijn

  • Whip­lash

  • Ver­moeid­heids­klach­ten

  • Emo­ti­o­ne­le problemen

  • Oor­sui­zen

Ont­dek de kracht van cra­nio en omarm een leven zon­der symptomen

Of je nu wor­stelt met rug- of nek­klach­ten, chro­ni­sche pijn, migrai­ne of ande­re ver­ve­len­de onge­mak­ken, cra­nio werkt helend om deze symptomen effec­tief te ver­lich­ten. Maar ook als je niet lekker in je vel zit door emo­ti­o­ne­le problemen of een burn-out, kan cra­nio hel­pen om opge­bouw­de span­ning in je lichaam te ver­min­de­ren. Laat mij je bege­lei­den om weer in balans te komen.

Aan­dachts­ge­bie­den waar­in ik ben gespecialiseerd

Men­sen behan­de­len die een whip­lash heb­ben opge­lo­pen. Of vast zijn gelo­pen in werk of pri­vé problemen. Ook als je al jaren­lang last hebt van chro­ni­sche pijn, kan ik met cra­nio ver­lich­ting bie­den in de pijn. Of ben je net gecon­fron­teerd met een ern­sti­ge of levens­be­drei­gen­de ziek­te? Ik werk van­uit aan­dacht, rust en ruim­te en kan je fysie­ke en emo­ti­o­ne­le steun bie­den om dit pro­ces aan te gaan en je eigen kracht hier­in te vin­den.

Behan­de­ling

Bij de behan­de­ling is de aan­ra­king zacht en sub­tiel en word je van­uit je tota­li­teit benaderd. 

Er zijn twee moge­lijk­he­den om te behan­de­len:

1. Er kan gewerkt wor­den aan tota­le ont­span­ning van het lichaam vol­gens een 10-stap­pen pro­to­col.

2. Er kan ook meer aan­dacht gege­ven wor­den aan het emo­ti­o­ne­le deel. Die delen van het lichaam, die vra­gen om aan­dacht, wor­den aan­ge­raakt en geraakt. De aan­ra­king heeft de uit­no­di­ging in zich, los te laten wat vast­ge­hou­den wordt. Er kan een pro­ces op gang komen waar­in span­ning en emo­ties vrij­ko­men en waar­bij inzicht ont­staat over het ont­staan van de klach­ten. Er wordt ruim­te gebo­den om de emo­ties te uiten en te pra­ten over dat­ge­ne wat er gebeurt of gebeurd is. Je bepaalt altijd zelf wat je wel en niet wilt uiten.

Ik sti­mu­leer, onder­steun en help je bij dit pro­ces. Het is daar­bij niet de bedoe­ling iets te for­ce­ren: een bos touw dat in de knoop zit komt niet los door eraan te trek­ken, maar juist door ruim­te te maken om de knoop te ont­war­ren. De ver­an­de­rin­gen die ont­staan, kunnen snel maar ook gelei­de­lijk aan zicht­baar en voel­baar wor­den.

Wat is cra­ni­o­sa­craal the­ra­pie?

Inlei­ding

In 1971 ont­dek­te een Ame­ri­kaan­se arts John Upled­ger het cra­ni­o­sa­cra­le systeem. Hij assis­teer­de bij een neu­ro­chi­rur­gi­sche ope­ra­tie waar­bij hij het her­sen­vlies stil moest hou­den. Dit luk­te hem niet. Het her­sen­vlies bewoog in een vol­ko­men eigen rit­me, heen en weer.

Later ont­dek­te Upled­ger dat de bewe­ging van het her­sen­vlies via het bind­weef­sel door het hele lichaam heen door­ge­ge­ven wordt en voel­baar is aan de opper­vlak­te.

Door onge­luk­ken (whip­lash, beval­ling), ope­ra­ties en ziek­ten of door emo­ti­o­ne­le problemen (burn-out, ver­lies van dier­ba­re of schei­ding) kunnen ver­sto­rin­gen in dit rit­me ont­staan. Hier­door raakt het lichaam uit balans en kunnen er klach­ten ont­staan.

Het cra­ni­o­sa­cra­le systeem

Het cra­ni­o­sa­cra­le systeem bestaat uit vlie­zen (her­sen­vlie­zen en rug­gen­mergs­vlies) en de her­sen- en rug­gen­merg­vloei­stof. Vlie­zen en vloei­stof samen omge­ven en bescher­men de her­se­nen en het rug­gen­merg.

Het cra­ni­o­sa­cra­le systeem strekt zich uit van de bot­ten van de sche­del, het aan­ge­zicht en de mond (het cra­ni­a­le gedeel­te) tot aan de bot­ten van het bekken (het sacra­le deel).

Bin­nen het cra­ni­o­sa­cra­le systeem neemt de hoe­veel­heid vloei­stof toe en af, waar­door er druk­ver­schil­len ont­staan. Deze druk­ver­schil­len ver­oor­za­ken een rit­mi­sche bewe­ging van de her­sen­vlie­zen, rug­gen­mergs­vlies en sche­del­bot­ten. Deze rit­mi­sche bewe­ging noe­men we het cra­ni­o­sa­cra­le rit­me.

Het cra­ni­o­sa­cra­le rit­me

De her­sen­vlie­zen en het rug­gen­mergs­vlies bestaan uit bind­weef­sel. Bind­weef­sel komt als steu­nend en bescher­mend weef­sel over­al voor in ons lichaam. Al het bind­weef­sel staat met elkaar in ver­bin­ding. Van­af de her­sen­vlie­zen en het rug­gen­mergs­vlies tot aan de huid is dus al het bind­weef­sel – direct of indi­rect – met elkaar ver­bon­den. Hier­door wordt het cra­ni­o­sa­cra­le rit­me door­ge­ge­ven door het hele lichaam. Ver­ge­lijk dit met een steen die – in het water gegooid – een rim­pe­ling in het water ver­oor­zaakt. Belang­rijk is dat dit rit­me ner­gens in het lichaam wordt belem­merd.

Een erva­ren the­ra­peut kan het cra­ni­o­sa­cra­le rit­me over het gehe­le lichaam voelen en beoor­de­len op kracht, uitslag, snel­heid en sym­me­trie. Afwij­kin­gen hier­in kunnen wij­zen op de moge­lij­ke oor­zaak van de klacht.

De eigen­schap­pen van bind­weef­sel

Bind­weef­sel geeft ste­vig­heid en bescher­ming en zorgt voor vol­doen­de ruim­te om te kunnen bewe­gen. Bind­weef­sel heeft zowel de moge­lijk­heid om vast te hou­den als los te laten.

Op het lichaam inwer­ken­de krach­ten – van fysie­ke (bijv. whip­lash, ope­ra­tie) of emo­ti­o­ne­le aard (bijv. over­span­ning, schei­ding, ver­lies van een dier­ba­re) kunnen op twee manie­ren ver­werkt wor­den.

  1. Door zelf te gene­zen. Het lichaam beschikt over een zelf gene­zend ver­mo­gen waar­door het meest­al in staat is zelf te her­stel­len van een trau­ma: een wond­je geneest uit zich­zelf of iemand is na een peri­o­de van over­span­ning weer in staat om aan het werk te gaan.
  2. Door het ont­staan van een blok­ka­de. Als de impact van de bles­su­re te groot is, als er in kor­te tijd te veel is gebeurd of als het lichaam al uit balans is, is het ver­mo­gen om zich­zelf te gene­zen wel­licht niet vol­doen­de. Het her­stel zal lang­za­mer ver­lo­pen, of hele­maal niet. In dit geval wordt de wond in het bind­weef­sel gehou­den. Het lichaam moet zich aan­pas­sen aan deze abnor­ma­le opeen­sta­pe­ling van krach­ten. Het doet dit door deze abnor­ma­le kracht in te slui­ten of af te scher­men. Wat nu naar voren is geko­men, is wat wij een ‘ener­gie cys­te’ noe­men.

Een ener­gie cys­te ver­stoort de gewo­ne bewe­ging van het cra­ni­o­sa­cra­le rit­me. Een rede­lijk gezond lichaam kan zich aan deze ener­gie cys­te aan­pas­sen, al vraagt dit extra ener­gie. Ech­ter naar­ma­te de jaren ver­strij­ken, begint het aan­pas­sings­pa­troon van het lichaam iets van zijn effec­ti­vi­teit te ver­lie­zen en er ont­staan klach­ten.

In de ener­gie cys­te ligt de her­in­ne­ring opge­sla­gen van het trau­ma: bij­voor­beeld de stand van het lichaam ten tij­de van het onge­luk, de emo­ties van de ingrij­pen­de gebeur­te­nis. Soms is iemand iets hele­maal ver­ge­ten en komt het opeens boven als de ener­gie cys­te geraakt wordt.

Ver­sto­ring van het cra­ni­o­sa­cra­le systeem

Zit er ergens een blok­ka­de of ener­gie cys­te in het bind­weef­sel, dan kan de bewe­ging van het cra­ni­o­sa­cra­le rit­me min­der goed door­ge­ge­ven wor­den. Wordt de bewe­ging min­der goed door­ge­ge­ven dan ont­staat er steeds meer span­ning in het bind­weef­sel. Toe­na­me van span­ning in het bind­weef­sel geeft toe­na­me van de span­ning in het vlies rond­om de her­se­nen en het rug­gen­merg. Het vlies komt als het ware als een straf­fe jas om het zenuw­stel­sel heen te zit­ten. Het zenuw­stel­sel kan hier­door min­der goed func­ti­o­ne­ren. Ver­ge­lijk­baar met dat we niet lekker func­ti­o­ne­ren wan­neer we in te strak­ke kle­ren te lopen.

Het zelf gene­zen­de ver­mo­gen van het lichaam gaat ach­ter­uit. Je zit niet lekker in je vel en er ont­staan klach­ten.

Tot voor kort las ik kre­ten over ‘in jezelf zijn’, ‘je afslui­ten voor de wereld’ en ‘terug­trek­ken in je lichaam’ en dacht jaja, het zal wel. Kri­tisch, scep­tisch maar ook nieuws­gie­rig, want hoe voelt dat dan? En geeft dat echt die inner­lij­ke, licha­me­lij­ke rust?

Tij­dens cra­nio maak­te ik voor het eerst ken­nis met dit feno­meen. Niet zwe­ve­rig, maar wel heel ont­span­nen. Mijn altijd (over) aler­te hoofd en ver­kramp­te spie­ren krij­gen pau­ze. Gedach­ten zwe­ven lang­zaam weg. Ik kan dit gevoel zelf oproe­pen, de boel op pau­ze zet­ten en opnieuw her­star­ten. Met de hulp van Ada ga ik de strijd met mijn angst en span­ning aan en maak nog kans om te win­nen ook.

-Hen­drik

Met veel­vul­di­ge ont­ste­kin­gen in het hoofd en oor­sui­zen, kwam ik voor cra­nio bij Ada terecht. Al bij de eer­ste aan­ra­king kwa­men emo­ties los, die ach­ter­af gezien veel te maken had­den met rouw. Mijn lichaam wil­de mij erop wij­zen dat ik iets te ver­wer­ken had. Op een kal­me, uit­no­di­gen­de wij­ze werd ik aan­ge­raakt en naar de pijn­plek­ken in mijn lijf geleid. Er ont­stond meer ruim­te en ik kon let­ter­lijk weer adem­ha­len en voelen wat er in mijn lijf omging. Ondanks het feit dat ik iede­re dag medi­teer en yoga beoe­fen, kon ik niet tot op mijn eigen kern door­drin­gen. Daar is echt een ander voor nodig. Nu dans, zing, lach en huil ik weer als van­ouds. Ik heb mij­zelf terug gevon­den. Na zes cra­nio behan­de­lin­gen van Ada heb ik nau­we­lijks meer last van mijn licha­me­lij­ke klach­ten.

-Moni­que